Lilak pospolity

maj22

 

Lilak pospolity na herbatkę będzie wyśmienity. Kochani, maj pachnie lilakiem. Wybierzcie się koniecznie na zbiory. O tym, co możecie przyrządzić z kwiatów lilaka, dowiecie się z naszego artykułu. Życzymy Wam miłej lektury!

 

Anglicy nazywają go "lilac", Francuzi – "lilas", Niemcy – "Flieder".  (Syringa vulgaris), popularnie nazywany jest bzem pospolitym. Warto podkreślić, że jest to błędna nazwa, ponieważ pod nazwą "bez” kryją się rośliny z rodzaju Sambucus . (W Polsce bardzo pospolitym przedstawicielem tego rodzaju jest bez czarny Sambucus nigra.) Lilak pospolity bywa także nazywany bzem tureckim, ze względu na fakt, że został sprowadzony z Imperium Osmańskiego w XVI wieku.

 

Nazwa ”lilak” pochodzi od słów perskich, gdzie kolor niebieskawy zwano "nilak”, a krzew o kwiatach w tym kolorze "lilag”. Arabowie przekształcili tę nazwę na "lyalak", Turcy natomiast na "lilak”.

 

Łacińska nazwa rodzaju Syringa wywodzi się z mitologii greckiej. Pasterze górscy od wielu wieków z gałązek lilaka strugali piszczałki, a pierwszy taki instrument, zwany syrinx, miał sporządzić Pan – kozłonogi bóg pasterzy, syn Hermesa i żony Odyseusza, Penelopy.


Kolor fioletowy uchodził niegdyś za oznakę smutku i żałoby, dlatego w niektórych regionach Europy unikano przynoszenia do domu kiści o tej barwie, ludzie uważali bowiem, że mogą w ten sposób sprowadzić w swe progi nieszczęście, a nawet śmierć.

 

W czasach, kiedy ludzie flirtowali posługując się mową kwiatów, przesłanie wiązanki z lilaka oznaczało zerwanie. Kawaler zaś, który nosił w butonierce gałązkę lilaka, sygnalizował płci przeciwnej, że nie jest już do wzięcia.


Mimo, iż jest to gatunek nektarodajny, dla naszych pszczół jest niedostępny, gdyż rurka korony jest zbyt długa. Surowcem jest kwiatostan, liść, kora, owoc – suszone w cieniu, w przewiewnym miejscu.

 

Działanie wewnętrzne:

 

Lilak ma działanie wyraźnie napotne i przeciwgorączkowe, przeciwzapalne, przeciwreumatyczne, przeciwdrobnoustrojowe, „czyszczące krew”, diuretyczne czyli moczopędne ale też przeciwpasożytnicze, fungistatyczne w przewodzie pokarmowym. Wzmaga odporność organizmu. Zawiera fitoncydy, czyli naturalne substancje hamujące rozwój bakterii i wirusów. Dobrze radzi sobie jako środek przeciwzapalny na gardło przy nieżycie górnych dróg oddechowych np. jako środek przeciwkaszlowy i oczyszczający.

 

Działanie zewnętrzne:

 

Warto go używać do przemywania oczu, skóry, do okładów, do płukania jamy ustnej, na stany zapalne, wysięki, zakażenia drożdżakami błon śluzowych, na trudno gojące się owrzodzenia i liszaje.

 

Wskazania do stosowania:

 

Stany zapalne błon śluzowych jamy ustnej i gardła, skłonności do kandydozy (infekcje Candida, afty), stany zapalne krtani i oskrzeli zapalenie spojówek i powiek, paradontoza, nieżyt przewodu pokarmowego, wrzodziejące zapalenie jelit, zespół jelita drażliwego, hemoroidy, choroby pasożytnicze, kuracje odtruwające, choroby reumatyczne, przy spadku odporności na infekcje, przy chorobach przeziębieniowych i zakaźnych, w stanach zapalnych, infekcjach, w tym Candida układu moczowego i płciowego.

 

Kwiaty i liście mają właściwości hepatoochronne, czyli chronią wątrobę przed szkodliwymi czynnikami i pomagają w jej regeneracji. Po aromatyczną herbatę z lilaka powinny sięgnąć osoby, które mają niezdrową dietę, palą i nie stronią od alkoholu.

 

A teraz kilka przepisów dla tych z Was, którzy lubią eksperymentować.

 

Napar z kwiatów lilaka z miodem

 

2 łyżki suszonych kwiatów zalewamy 2 szklankami wrzątku i pozostawiamy pod przykryciem na godzinę. Następnie przecedzamy i lekko podgrzewamy. Ciepły (nie gorący) napój warto posłodzić miodem, aby z podwójną siłą uderzyć w wirusy i bakterie wywołujące chorobę.

 

Napar z liści lilaka

 

Łyżkę rozdrobnionych liści zalewamy szklanką wrzątku, parzymy pod przykryciem przez 1–2 godziny i odcedzamy. Popijamy niewielkimi porcjami w ciągu dnia codziennie przez 2 tygodnie w schorzeniach reumatycznych i przy kamicy nerkowej. Kurację można powtórzyć po 2–3 tygodniach.

 

Olejek z kwiatów lilaka

 

3 łyżki kwiatów lilaka zalewamy 1/2 szklanki ciepłego oleju słonecznikowego. Odstawiamy na 3–4 dni do przemacerowania. Można stosować zewnętrznie do wcierania przy chorobach stawów i w bólach reumatycznych.

 

Nalewka z kwiatów lilaka na „ostrogi piętowe” i rozpuszczanie złogów w stawach i kręgosłupie

 

2 łyżki świeżych lub łyżkę suszonych kwiatów lilaka i zalewamy 10 łyżkami wódki w ciemnym słoiku. Można zwiększyć porcję, ale zachowując proporcję 2:10. Szczelnie zakręcamy i odstawiamy w ciemne miejsce na 9-10 dni. Przecedzamy przez złożoną gazę, wyciskając zawartość. Można zażywać 3 razy dziennie po 30 kropel rozpuszczonych w odrobinie ciepłej, przegotowanej wodzie oraz nacierać bolące miejsca, a na noc przykładać kompresy.

 

Na sam koniec, "cukiereczek" - Syrop z bzu lilaka

 

  • 3-5 kwiatostanów bzu lilaka
  • 0,5 l wody
  • 300-500 g cukru
  • 1 cytryna

 

Kwiaty skubiemy z łodyżek i skrapiamy sokiem wyciśniętym z całej cytryny. Zalewamy gorącą, ale nie wrzącą wodą i odstawiamy pod przykryciem do następnego dnia. Odcedzamy kwiaty, a do naparu dodajemy cukier i podgrzewamy do temperatury 70°C. Przelewamy do sterylnego słoiczka i odstawiamy do wystudzenia.


Smacznego!

 

 

maj  22